Doshmane Mardom
می گن شروع قصه از یه درخت سیبه
یا من مردم باز میمیرم یه دفعه دیگه
اونکه شکنجه میده اونکه می بخشه کیه؟
پاپ کالچر فرهنگ برهنگیه
من چشام گشنست و نگام هرزه
واسم دوتا بور کمه می خوام سه تام سبزه
یه سه کام حبس و بعد چشام خطه
هوس عقلو مغزو اعدام کرده
مغرورم فکره مصمومه
من شدم عاشق یه عشق ممنوعه
شیطون زیر جلدم چهره معصومه
میگه من روحو می خوام جسمت ارزونه
من کیم و چیه باورم ؟
الان بنده ی خوب یه لحظه دیگه کافرم
اینا افکاره کیه توی کله ی منه ؟
چرا واسه بخشش می زنن گله ای قمه ؟
اون کیه منو وسوسه کرده ؟
می گن از هرچی مذهبه طرده
تحت تعقیب دشمن مردم
می خواد بسازه از من یه برده
حیوون زیاده ادم قحطه
مسیر خونرو یادم رفته
وقتی بمیرم میرم جایی که
شیطون می زنه با من تخته
شیطون می زنه با من تخته
چون من همچیو دادم رفته
باورش واقعا سخته ولی
مسیر خونرو یادم رفته
از عدم دشمن قسم خورده
اونی که می گن ازش حرف زدن جرمه
نکرد اصلا توبه من بدم تنش به تنم خورده
من بدم تا بم بیفته کفن قرعه
حسودی کرد و سوخت بالو پرش
نتونست بیاره خوب کارو درش
تبعید شده دشمنه منه ولی
اون خدارو دوست داره تهش
کی گفته ادم راس حرمه ؟
اشرفه ولی بعثه یه نمه
نگاهت یه لحظه به منه
یه لحظه به همه هرچی هست تو دلمه
زندگی رقص مرگه یه طنزه تلخه
که تلخیش زیره زبونم مزه کرده
از خودم پلید تر منم
چه تسبیح دستم یا صلیب گردنم
من وقتی مردم تازه می فهمم خیلی وقته مردم
می فهمم از خودم ضربه خوردم
چون فکر کردم عقل کل ام
حیوون زیاده ادم قحطه
مسیر خونرو یادم رفته
وقتی بمیرم میرم جایی که
شیطون می زنه با من تخته
شیطون می زنه با من تخته
چون من همچیو دادم رفته
باورش واقعا سخته ولی
مسیر خونرو یادم رفته