Άλογο χωρίς όνομα

Το ταξίδι είχε αρχίσει είδα γύρω μου ζωή
Ζώα φυτά πέτρεσ με στυλ δαχτυλίδια μεσ στη γη
Συνάντησα πρώτα γαλάζια πουλιά
Ζωγραφίζουν στην άμμο φτερά
Η ζέστη μεγάλη και το χώμα ξηρό
Ο αέρασ θαμπώνει το φωσ
Ταξίδεψα μόνοσ μου με άλογο ξένο
Δεν μ' αγγίζει η βροχή
Είναι ωραίο να χάνεισ το όνομά σου στην άμμο
Να μη σε πονάει κανείσ
Δυο μέρεσ μετά ο ήλιοσ καυτόσ
Βγάζει το σώμα μου φωτιά
Τρεισ μέρεσ μετά στη λάβα τησ γησ
Κοιτάζω ένα ποτάμι νεκρό
Ο ουρανόσ με κοιτά στα μάτια καπνόσ
Ο αέρασ θαμπώνει το φωσ
Η θάλασσα ήρθε το όνομά μου να πει
Έδωσε σε όλα πνοή
Ζώα φυτά πέτρεσ με στυλ δαχτυλίδια μεσ στη γη
Η θάλασσα κρύβει μια αιώνια ζωή
Που κανείσ δεν μπορεί να την δει
Κάτω απ' τισ πόλεισ ο αέρασ ζεστόσ
Και πια δε θαμπώνει το φωσ