Η αμαρτία

Σκοτείνιασε και πάλι ονειρεύομαι
Στουσ δρόμουσ του μυαλού μου φυγαδεύομαι
Μα χάνονται τα ίχνη
Μηδέν ο χρόνοσ δείχνει
Ακόμα μια φορά που παγιδεύομαι

Η αμαρτία στο κορμί σου κρύβεται
Κρυφόσ εχθρόσ η μοναξιά μου γίνεται
Και σαν τσιγάρο που 'χει σβήσει
Την καρδία μου την πετάσ
Απόψε που άλλον αγκαλιάζεισ
Και φιλάσ

Σκοτείνιασε και αρχίζω να σκορπίζομαι
Μετρώ τισ ενοχέσ μου βασανίζομαι
Μα ζω μόνο για σένα
Κι αυτό δεν είναι ψέμα
Πωσ λίγη ζεστασιά απλά δανείζομαι