Γραμμή

Θα τραβήξω μια γραμμή να ενώσω τ' αστέρια
Θα τραβήξω μια γραμμή τισ πόλεισ να ενώσω
Θα τραβήξω στα φώτα που όλα μοιάζουν με ξένα
Κι ύστερα πάλι ψηλά θα χαθώ σαν σκιά

Θα τραβήξω για σένα που συχνά αχνοφέγγεισ
Του θεού το άδειο βλέμμα μοναξιά κι όλο φεύγεισ
Θα τραβήξω στο δρόμο που όσο πάει μακραίνει
Στα χωριά που φωτίζουν μεσ στην νύχτα που τρέχει γλυκά

Από θάλασσεσ άδειεσ θα κλέψω τη μέρα
Να χωρέσω ξανά στα σκοτάδια του κόσμου
Άδειουσ δρόμουσ περνάω μα παντού είσαι φωσ μου
Στισ βιτρίνεσ να καισ τα σκοτάδια του κόσμου

Απ' το σπίτι θα βγω με παράξενα ρούχα
Τησ βροχήσ το παιχνίδι με το χώμα θα παίξω
Θα τραβήξω για εκεί που τα όνειρα λένε
Στισ ψυχέσ των ανθρώπων παραμύθια που καίνε ξανά

Από θάλασσεσ άδειεσ θα κλέψω τη μέρα
Να χωρέσω ξανά στα σκοτάδια του κόσμου
Άδειουσ δρόμουσ περνάω μα παντού είσαι φωσ μου
Στισ βιτρίνεσ να καισ τα σκοτάδια του κόσμου

Θα τραβήξω μια γραμμή να ενώσω τ' αστέρια
Θα τραβήξω μια γραμμή τισ πόλεισ να ενώσω
Θα τραβήξω στα φώτα που όλα μοιάζουν με ξένα
Κι ύστερα πάλι ψηλά θα χαθώ σαν σκιά

Θα τραβήξω για σένα που συχνά αχνοφέγγεισ
Του θεού το άδειο βλέμμα μοναξιά κι όλο φεύγεισ