Τα πουλιά της δυστυχίας

Ξέρω κάτι πουλιά
Μαύρα πουλιά πουλιά πικρά
Πουλιά τησ δυστυχίασ

Ζουν σε χώρα συμφορά
Όπου αρρώστια κυβερνά
Αρρώστια τρόμοσ στάχτη

Κι όταν στην πόλη κατεβεί το βράδυ
Κι αρχίζει ατέλειωτη η γρια βροχή
Φτάνουν στην πόλη τα πουλιά

Στισ στέγεσ στα παράθυρα
Κι όνειρα ανθρώπων κλέβουν
Τελειώνει όμωσ η βραδιά
Σκούζουν και κλαίνε τα πουλιά
Γυρνούν στην εξορία

Και η βροχή καλή γιαγιά
Τουσ ψιχαλίζει στην καρδιά
Κομμάτια παραμύθια

Όσα πουλιά κι αν μου χαρίσετε
Εγώ θα φύγω πάλι
Γιατί αγαπώ κάτι πουλιά
Μαύρα πουλιά πουλιά πικρά
Πουλιά τησ δυστυχίασ