Του Νεκρού Αδελφού (Ανατολική Ρωμυλία) [feat. Βαγγέλης Δημούδης]

Σαν τη μάνα- βάι αμάν αμάν, σαν τη μάνα, καλή μάνα
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, και τι καλή μανούλα
ν-Από 'χει τους- βάι αμάν αμάν, από 'χει τους εννιά τους γιους
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, και μουναχή τη γκόρη
Προξενητά- βάι αμάν αμάν, προξενητάδις έρχουντι
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, ν-από τη Βαβυλώνα
Να πάρουνε- βάι αμάν αμάν, να πάρουνε την Αρετή
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, πουλύ μακριά στα ξένα
Κι η μάνα δε- βάι αμάν αμάν, κι η μάνα δεν την έδινι
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, κι ι Κουσταντής τη δίνει
Πώς να τη δώ- βάι αμάν αμάν, πώς να τη δώσου Κουσταντή
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, την Αρετή στα ξένα
ν-Απού θα ν-έρ- βάι αμάν αμάν, ν-απού θα ν-έρθ' ένας κιρός
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, κατακαημένος χρόνος
Θα κλαίει η μά- βάι αμάν αμάν, θα κλαίει η μάνα γι' Αρετή
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, κι η Αρετή για μάνα
Δώσ' τηνα μά- βάι αμάν αμάν, Δώσ' τηνα μάνα δώσ' τηνα
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, ν-εγώ θα τηνε φέρω
Την έδωσαν- βάι αμάν αμάν, την έδωσαν την Αρετή
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, πουλύ μακρυά στα ξένα
Ούλα τ' αδέ- βάι αμάν αμάν, ούλα τ' αδέρφια του μπροστά
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, κι ι Κουσταντής πιθαίνει
Σ' όλα τα μνή- βάι αμάν αμάν, σ' όλα τα μνήματα πααίν'
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, κλαίει, μοιρολογάει
Στου Κουσταντή- βάι αμάν αμάν, στου Κουσταντή σαν πάηνι
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, κλαίει και βλαστημάει
Ανάθεμά- βάι αμάν αμάν, ανάθεμά σε Κουσταντή
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, και τρισανάθεμά σε
Που μ' έκανες- βάι αμάν αμάν, που μ' έκανες κι έδουσα
ν-έλα γιαρένη μ' έλα, την Αρετή στα ξένα