Biliyor Musun
Kendinden kaçarken ince bir çizgi üzerindesin
Yüreksizlerden uzaklaşırken darbelere gebesin
Ayak kaydıran isteklerin midir sana rehber
Bir avuç toprak kibirsizken insan herşeyi ister
Ne ye direnirde kendini yokuşlara itersin
Bahanelerin senindir senin olan ne vardır dersin
Dünya dertlerin dert görüp tebessüm et
İçimde yanan huzursuzluk ateşidir bana işaret
Soğuk kışı yaşamak boşa geçen bir hayat
Hayat sen olmak istersen yazı kendine yaşat
Ne olduğunu bilmemek ne olmadığını görmek
Herkesin unuttuğu yerde hatırlanmayı beklemek
Biliyor musun ki safları yaran herşeyi yenen aslanla savaşmak kolay
Gerçek kahraman odur ki önce kendini ve nefsini yener
Perde perde sıyrılabilecek misin kendinden
Kalem ne kadar uğraşsa da anlatamazmış derdinden
Yağmur bile ağlar toprağa can veremezsem diye
Sevmek bile senden değil biraz anlayabilsen
Hiçliğimizle koşuyoruz yüreksiz yüreklerle
Kendimizi görmeyi bırakmıyoruz yüksek sahnelerde
Her şey manasını amacını zamanında yitirirken
Konuşmayı bile bilmiyoruz aynı yolda koşarken
Ne açlık bilir ne tokluk ne varlık bilir ne yokluk
Ne gülmek zamanlı ne de ölmek zamansız
Ne haklı savaşlar ne de haksız amaçlar
Korkak kelimelerle başlar dalmış kör bakışlar
Biliyor musun ki safları yaran herşeyi yenen aslanla savaşmak kolay
Gerçek kahraman odur ki önce kendini ve nefsini yener