Nasıl Geçtiğini Anlamadan

Hoş gör ama boş verme hayatı
Çoğu zaman acı ama canın çok tatlı
İnkar etmesi güzel ama böyle
Herkes ölür ama yaşayamaz hayatı

Yaşadığım her günü yaşarım sanki son günüm
Geçmiş hesap, kitap, kördüğüm
Bu okul eski okul, takip et bu oku
İzmir’den başladı yolculuğum
Öncesi tek perdelik boş bi' oyun
Hip Hop! Ruhumu doyurur
Olduğum gibi ol ruhun yorulur

"Ah" deme, "Oh" der düşmanların
"Büyüdük" deriz alt edip düşmanları
Hiçbir an vazgeçip de düş kurmayı
Pes etmedim, sözlerim vardı

Seni bana bağlayan
Ardında kötü niyet aramadan
Bak şimdi karanfiller asfaltlarda
Kaldırım taşlarının altında kumsal var

Tutuşamadan el ele nasıl yaşarız?
Bu aralar eski günleri aratırız
Aradaki farkı bir kerede kapatırız
(Eğer istersek)

Pişman değilim ama hiç tam değil hayat
Biz tam aşarken yeni düşmanlar geldi
Zaman aşmam diyor
Nasıl geçtiğini anlamadan geçiyor
Öyle bir geçiyor zaman

İçindeki boşluğu dolduramıyor insan
Buna çözüm olamaz hiçbir lisan
Dünya ise çoğu zaman 1 Nisan Eşşek şakası!

Yaka paça giriyoruz birbirimize
Oysa can feda sevdiğimize
Binlerce yıl nasıl geçtiğini
Anlamadan geçiyor
Ve ilaç olamıyor yaralara zaman

Kahvaltıda süt ve bal yerine kan ve göz yaşı
Ne bir merhem var ne de bu hastalığa bir aşı
Taş üstünde taş, omuz üstünde baş
Barış yaşanmaz kazanılarak hiçbir savaş!
(Gel gör ki)

Birbirimize sarılamadık, öldü Deniz
Birbirimizi sevemedik, öldü Yavuz
Biribirimiz için var olamadık, şimdi yokuz
Ne ilk ne de sonuz