Καθημερινά

Καθημερνά νιώθω να ζω όλο πιο λίγο
Κάθε βραδιά ψάχνω να βρω πώσ θα ξεφύγω
Όμωσ ξυπνώ κάθε πρωί
Μεσ στον καπνό μεσ στη βοή
Και στο κενό που είν' η ζωή τ' όνειρο πνίγω
Καθημερνά νιώθω να ζω όλο πιο λίγο

Έχω σκεφτεί χίλιεσ φορέσ “ν' άλλαζα δρόμο
Δε θέλω πια τη μοναξιά να 'χω για νόμο"
Μα είναι ντροπή πώσ να σ' το πω
Μεσ στη σιωπή να σ' ακουμπώ
Είναι ντροπή να σ' αγαπώ σ' αυτό τον κόσμο
Καθημερνά νιώθω να ζω όλο πιο λίγο