Πρώτη τ’ Απρίλη

Ποιητήσ του ονείρου στο παιχνίδι του γύρου κι αυτόσ
Να μαζεύει εικόνεσ από γκρίζουσ χειμώνεσ σκυφτόσ
Όπωσ κι όλα τα παιδιά στη δική μου τη γενιά
Που δε βρίσκουν πουθενά παρηγοριά

Κι αν είναι ψέμα πάλι βγαίνει αληθινό
Κι αν τα ‘χω όλα ένα τίποτα κρατώ
Κι αν μ' αγαπήσεισ αύριο θα μ' αρνηθείσ
Είναι πρώτη τ' απρίλη και δε θα με πιστέψει κανείσ

Τα σταυρόλεξα λύνει και σ' ατέλειωτη δίνη κυλά
Ουρανούσ και φεγγάρια τουσ κλειδώσαν στ' αμπάρια ξανά
Κι όπωσ όλα τα παιδιά στη δική μου τη γενιά
Μια τρελάδικο και μια στη λησμονιά

Κι αν είμαι λάθοσ αύριο θα βγω σωστόσ
Κι αν είμαι φίλοσ σύντομα θα γίνω εχθρόσ
Κι αν μ' αγαπήσεισ αύριο θα μ' αρνηθείσ
Είναι πρώτη τ' απρίλη και δε θα με πιστέψει κανείσ

Και μια πρώτη τ' απρίλη μεσ στον ήχο θα χαθώ τησ σιωπήσ