Τέρμα Ιπποκράτους

Ασάλευτο πνεύμα καστανά με την ασετυλίνη
Τέρμα ιπποκράτουσ
Μπροστά σου περνάει ένασ άνθρωποσ
Που ήταν δικόσ μου μια φορά

Πιάσε δώσε του πριν πάρει το τρόλεϋ
Τέρμα ιπποκράτουσ
Πέντε κάστανα χρυσά κι ένα μαύρο και ξερό
Μαύρο κάστανο που αν το πετάξει
Τέρμα ιπποκράτουσ
Μέσ' στην άσφαλτο θα βγει αιωνόβια καστανιά

Ασάλευτο πνεύμα καστανά με την ασετυλίνη
Τέρμα ιπποκράτουσ
Στα χίλια κλαδιά τησ καστανιάσ
Βάλε τάματα ασήμια και φωλιέσ

Την καρδιά του να ξυπνήσοουν τ' αηδόνια
Τέρμα ιπποκράτουσ
Τα χαμένα μασ τα χρόνια να κλάψει και να πει
Πηλιορείτικο φεγγάρι που βγήκεσ
Τέρμα ιπποκράτουσ
Έναν όρκο που 'χα κάνει σ' εσένα πάτησα

Και να χάσει να ξεχάσει το τρόλεϋ τέρμα ιπποκράτουσ
Σαν τρελόσ ταξί να πάρει και να ‘ρθει να με βρει

Ασάλευτο πνεύμα καστανά με την ασετυλίνη
Τέρμα ιπποκράτουσ
Μπροστά σου περνάει ένασ άνθρωποσ
Που ήταν δικόσ μου μια φορά