Yangınlı Şiir

Eşkıyaların kibar olduğu zamandan
Adamların kadınları müjganından öptüğü sokaklardan
Geçtim büyüyorum ara sıra yalanla
Yazıyorum içimi şu odamda, değiyor başka hayatlara

Başıma bin bir bela gelir bu ruhumun yüzünden
Ben onun gönüllü işçisi
Bu devirde söylenir mi böyle yangınlı şiirler?
Ben o geçmişin misafiri, aah

Yüksek kaldırım’da bir akşam tanır felaketim seni
Başında kasketin senin içinde kasvetin
Cadde-i Kebir gibi yakarlar beni çaresiz
Bakarlar ardımdan çocuklar firari mahkum gibi

Yüksek kaldırım’da bir akşam tanır felaketim seni
Başında kasketin senin içinde kasvetin
Cadde-i Kebir gibi yakarlar beni çaresiz
Bakarlar ardımdan çocuklar firari mahkum gibi

Başıma bin bir bela gelir bu ruhumun yüzünden
Ben onun gönüllü işçisi
Bu devirde söylenir mi böyle yangınlı şiirler?
Ben o geçmişin misafiri, aah

Yüksek kaldırım’da bir akşam tanır felaketim seni
Başında kasketin senin içinde kasvetin
Cadde-i Kebir gibi yakarlar beni çaresiz
Bakarlar ardımdan çocuklar firari mahkum gibi

Yüksek kaldırım’da bir akşam tanır felaketim seni
Başında kasketin senin içinde kasvetin
Cadde-i Kebir gibi yakarlar beni çaresiz
Bakarlar ardımdan çocuklar firari mahkum gibi