Anazitontas...

Χέρια στην άμμο, ξημέρωμα Αυγούστου
Κύματα στα αυτιά μου, ολόγεμος ο νους μου
Μια ζωή στο χώμα, τίποτα περίεργο
Κι η θάλασσα μπροστά μου ελπίδα στο ανείδωτο
Αναρωτιέμαι, πώς να 'ναι το ταξίδι
Να σαλπάρεις όπου θέλεις επάνω στο σανίδι
Σηκώνομαι να φύγω, με κούρασε η νύχτα
Ο ήλιος ανατέλλει, καίει μέσα μου ότι είχα
Χέρια στις τσέπες, ξημέρωμα Αυγούστου
Τα πόδια μου τρικλίζουν μα άλλα θέλει ο νους μου
Χιλιόμετρα να κάνει, να περπατήσει πέρα
Ο ήλιος ανατέλλει, ξεκινά καινούρια μέρα
Αναρωτιέμαι, πώς να 'ναι το ταξίδι
Να σαλπάρεις με το φόβο μήπως δε γυρίσεις
Ήδη, δε με νοιάζει, δε πειράζει
Τα πόδια μου τρικλίζουν μα εγώ μπαίνω σε τάξη
Εκεί στην άκρη του ορίζοντα
Ένα καράβι αναζητάω
Είναι εκεί, θαρρώ το βλέπω
Πως με καλεί, πως το κοιτάω
Εδώ δε θέλω πια να είμαι
Θέλω να φύγω απ' την άμμο
Ψάχνω να βρω κάπου το νόημα
Ψάχνω να βρω κάπου να πάω
Το βήμα αργό, μέσα μου όμως βιάζομαι
Να φτάσω κάπου θέλω έτσι όπως φαντάζομαι
Να βρω αυτό που ψάχνω: των ονείρων μέρος
Κι ας είναι μια οδύσσεια τελικά το τέλος
Αναζητώντας την ελπίδα, την αγάπη, το πάθος
Μακριά κοιτάζω τον ορίζοντα στο βάθος
Οδεύω προς το άγνωστο, αυτός είναι ο δρόμος
Τον επέλεξα κι ας είναι να τον περπατήσω μόνος
Το βήμα γρήγορο και μέσα μου το ξέρω
Έτσι το φαντάζομαι, θα φτάσω εκεί που θέλω
Μια μέρα πως μπροστά μου θα βρεθεί ο λόγος
Που ένιωθα για χρόνια πως σταμάτησε ο χρόνος
Αναζητώντας την αγάπη, το πάθος
Μακριά κοιτάζω και δε βλέπω λάθος
Οδεύω προς το άγνωστο κι έτσι θέλω να 'ναι
Τα μάτια μου σαν κλείνω, πλέον ξέρω, δε κοιμάμαι
Εκεί στην άκρη του ορίζοντα
Ένα καράβι αναζητάω
Είναι εκεί, θαρρώ το βλέπω
Πως με καλεί, πως το κοιτάω
Εδώ δε θέλω πια να είμαι
Θέλω να φύγω απ' την άμμο
Ψάχνω να βρω κάπου το νόημα
Ψάχνω να βρω κάπου να πάω
Εκεί στην άκρη του ορίζοντα
Ένα καράβι αναζητάω
Είναι εκεί, θαρρώ το βλέπω
Πως με καλεί, πως το κοιτάω
Εδώ δε θέλω πια να είμαι
Βγάζω τα χέρια μου απ' την άμμο
Πλέον ξέρω το όνειρό μου
Πως κάπου ψάχνω να βρω