Misofeggara

Ήσουν ο λόγοσ σ' ό,τι έκανα
Και τώρα ψάχνω λόγο για να ζήσω
Είμαι σαν κάτι μισοφέγγαρα
Που τ' άλλο τουσ μισό το θέλουν πίσω

Μια ζωή εσύ μηδένισεσ
Και ο πόνοσ μέσα στην καρδιά μου εισβολέασ
Σαν να λεσ πωσ δεν την έζησεσ
Κι έτσι σβήστηκε τόσο απλά σαν προβολέασ

Πωσ μπορείσ εσύ που έλεγεσ
Πωσ τα σύνορα του χωρισμού δεν θα περάσεισ
Πεσ μου πωσ εσύ το μπόρεσεσ
Τώρα σαν το γυάλινο ποτήρι να με σπάσεισ

Μεσ στο σπίτι που μεγάλωσε
Κι έτσι ξαφνικά τίποτα πια δε το γεμίζει
Μέσα μου η βροχή δυνάμωσε
Και η μοναξιά σαν άνεμοσ να μου σφυρίζει

Πωσ μπορεί εμείσ που λέγαμε
Πωσ δεν είμαστε προσωρινοί σαν κάποιουσ άλλουσ
Πεσ μου πωσ εμείσ χαθήκαμε
Και στουσ έρωτεσ δε θα γραφτούμε τουσ μεγάλουσ

Evridiki