Ziede mij nog gere

Ik ken niks van poëzie het is een schand
Ik em zero fantasie het is een schand
Ik em overlest wel eens een heel schoon woord gevonden
Mor now da'ket nodig heb
Kan 'k er weer ni op komen
Ik zou u liekes willen schrijven
Mor ik ken daar nikske van
'T zal bij ne knuffel moeten blijven
Want ik kom nooit verder dan
Ik zien u gere

Ik kom echt ni verder dan bedorven clichés
Ik weur al mottig als ik ze herlees
En de schoonste metaforen da'k verzin
Bestaan uit woorden lek as regen zon en wind
En dus schrap ik schrap ik schrap ik
Tot elk woord onleesbaar is
Ik heb schrik da ge ga lachen
En dus zeg ik liever niks
Mor k zien u gere
K zien u gere
K zien u toch zo gere
Ziede mij nog gere

Misschien zennek te onzeker
Misschien geeft da ammel niks
Misschien wilde ik mor weten
Of ge mij nog gere zie

Mor eigenlijk vinnek gere zien
Nog ni zo slecht
K gon der op letten
Da'k het heur is wa meer zeg

Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere
Ziede mij nog gere