Z wyjątkiem nas [Etiuda E-dur]

Daleko stąd i blisko tak
Wiśniowy sad labirynt kwietnych drzew
Kolibrów raj

Nie będziemy już żałować wiśni
By chwili móc szansę dać

Był sobie raz różany raj
Lecz świat od dawna z róż nie wróży nam
Przed siebie gna

To nie czas żałować róży
To jak chcieć przytulić chmury
Róży nie żałuje przecież nikt gdy płonie las
Nikt z wyjątkiem nas
Nikt nie bierze już istnienia róż na pierwszy plan

Kwitnący sad tak krótko trwa
Kolibra pieśń dolewa życia
I wybrzmiewa w nas

To nie czas żałować wiśni
Dawno by i tak przekwitły
Jest tysiące spraw pilniejszych wśród kwitnących drzew
Nikt z wyjątkiem nas
Gdy księżyca nów
Nie bierze już poważnie róż gdy płonie las
Z wyjątkiem nas