Μοιρολόι

Μεσ στο κοιμητήρι αχ πικρή βροχή
Κάνε να μη σβήσει τούτο το κερί
Κι ούτε ένα λουλούδι να μη μαραθεί
Δεν τον σκοτώσαν έχει κοιμηθεί

Κι εσύ αγέρα πάψε πια να κλαισ
Δεν έχει φύγει ψέματα μου λεσ
Μην κοιτάσ το στήθοσ που 'χει ματωθεί
Δεν τον σκοτώσαν έχει κοιμηθεί

Ζεστό σαν το ψωμί καθάριο σαν νερό
Ένα παλληκάρι είκοσι χρονώ
Ούτε που τ' αφήσαν ν' απολογηθεί
Δεν τον σκοτώσαν έχει κοιμηθεί

Μαύρο κοιμητήρι πώσ και να γενείσ
Κάμποσ τησ ελπίδασ και τησ προσμονήσ
Ο αρχάγγελόσ μου έχει πια χαθεί
Μου τον σκοτώσαν δε θα ξαναρθεί