Thessaloniki

Ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο βαρδάρησ
Το κύμα η πλώρη εκέρδιζεν οργιά με την οργιά
Σ' έστειλε ο πρώτοσ τα νερά να πασ για να γραδάρεισ
Μα εσύ θυμάσαι τη σμαρώ και την καλαμαριά

Ξέχασεσ κείνο το σκοπό που λέγανε οι χιλιάνοι
Άγιε νικόλα φύλαγε κι αγιά θαλασσινή
Τυφλό κορίτσι σ' οδηγάει παιδί του μοντιλιάνι
Που τ' αγαπούσε ο δόκιμοσ κι οι δυο μαρμαρινοί

Απάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται
Και φέρνει βόλτεσ ψάχνοντασ τα ρούχα σου η μαϊμού
Εκτόσ από τη μάνα σου κανείσ δε σε θυμάται
Σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού

Κάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η σαλονίκη
Πριν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου είπεσ σ' αγαπώ
Αύριο σαν τότε και χωρίσ χρυσάφι στο μανίκι
Μάταια θα ψάχνεισ το στρατί που πάει για το ντεπό