Δε θα το μάθεις ποτέ

Για πάντα μένει το φιλί που δίνεισ πριν το χωρισμό

Κι αν ένα γέλιο είναι που μένει για κάποιο δάκρυ περιμένει

Την πιο βαθιά σου σιωπή ακολουθεί σκληρή κραυγή

Και πίσσα μοιάζει το σκοτάδι μονάχα πριν απ’ την αυγή

Μα δε θα το μάθεισ ποτέ δε θα το μάθεισ

Αν ένα πέταγμα αξίζει σαν πέφτεισ θε να το γευτείσ

Λουλούδι δίπλα σου φυτρώνει μα το ζητάσ σα μαραζώνει

Το θησαυρό θα νοσταλγήσεισ όταν στον πάτο θα βρεθείσ

Κι ο κόσμοσ μοιάζει να 'χει αξία όταν τον κόσμο αρνηθείσ

Μα δε θα το μάθεισ ποτέ δε θα το μάθεισ