Ας είναι

Πωσ τ' αποφάσισεσ και μόνο μ' άφησεσ
Και σφυρίζω την αγάπη μου στουσ δρόμουσ
Λεσ πωσ πικραίνεσαι κι όμωσ δε φαίνεσαι
Για να μου πάρεισ τον καημό που ‘χω στουσ ώμουσ

Ασ είναι ασ είναι ασ είναι
Πολλά μα πολλά σου ζητώ
Μ' εκείνον π' αγάπησεσ μείνε
Κι ασ γίνω ανάμνηση εγώ

Έρχονται σάββατα γκρίζα κι αδιάβατα
Και σου φωνάζω μα η φωνή μου δε σε φτάνει
Νύχτεσ μονότονεσ που αν με σκότωνεσ
Ίσωσ λιγότερο κακό να μου ‘χεσ κάνει

Ασ είναι ασ είναι ασ είναι
Πολλά μα πολλά σου ζητώ
Μ' εκείνον π' αγάπησεσ μείνε
Κι ασ γίνω ανάμνηση εγώ