Η φαντασία

Δε φταισ εσύ η φαντασία μου τα φταίει
Που σ' έπλασε όπωσ ήθελε αυτή
Η φαντασία μου που χρόνια με γελούσε
Πωσ θα μ' ανοίξεισ την καρδιά μου την κλειστή

Μα ποιο είναι 'κείνο το όνειρο
Που βγαίνει πάντα αλήθεια
Και δεν αφήνει χαρακιέσ στισ περισσότερεσ καρδιέσ
Και μια πληγή στα στήθια