Και σου το φώναζα

Τον τελευταίο τον καιρό
Κάποιοι σε είδαν και μου είπαν πωσ μετάνιωσεσ
Νιώθεισ απέραντο κενό
Κι η απουσία μου φορτίο που δεν άντεξεσ

Ένασ τρελόσ εγωισμόσ
Κι η σιγουριά σου πωσ θα μείνω μασ χωρίσανε
Κι ένασ παράλογοσ θυμόσ
Χωρίσ αιτία κι αφορμή μασ διαλύσανε

Και σου το φώναζα και σου το φώναζα
Θα φύγω σου το φώναζα
Μα εσύ δε μ' άκουσεσ ούτε προσπάθησεσ
Στην πόρτα δε με κράτησεσ
Και σου το φώναζα
Θα φύγω σου το φώναζα

Είπεσ αυτόσ δεν είναι αητόσ
Είναι σπουργίτι κι έχει ανάγκη την αγάπη μου
Πωσ να πετάξει στα ψηλά
Που έχει μάθει χαμηλά και στην παλάμη μου

Τώρα φοβάμαι είναι αργά
Ήμουν γυαλί που με τη στάση σου το ράγισεσ
Κι όσο περνάει ο καιρόσ
Τόσο πιστεύω πωσ ποτέ σου δε μ' αγάπησεσ

Και σου το φώναζα και σου το φώναζα
Θα φύγω σου το φώναζα
Μα εσύ δε μ' άκουσεσ ούτε προσπάθησεσ
Στην πόρτα δε με κράτησεσ
Και σου το φώναζα
Θα φύγω σου το φώναζα