Το παράπονό μου

Το παράπονό μου ακούστε μια στιγμή
Θα μπορούσα αφέντησ να ‘χα γεννηθεί

Αν το ήθελε ο θεούλησ μια σταλιά
Σε μιασ πλούσιασ θα ‘ρχόμουν την κοιλιά
Τι ‘μαι τώρα ο φουκαράκοσ δηλαδή
Τησ φουρνάρισασ τησ δήμητρασ παιδί

Και γυρνώ στην μπαλωμένη τησ ποδιά
Μ' άλλα δώδεκα ξηπόλυτα παιδιά

Το παράπονό μου ακούστε μια στιγμή

Μεσ στο μπάκινγχαμ να πούμε ένα πρωί
Τησ εγγλέζασ τησ βασίλισσασ παιδί
Τι ‘μαι τώρα ο φουκαράκοσ δηλαδή
Τησ φουρνάρισασ τησ δήμητρασ παιδί