Pos Na Xehasei Kaneis Tin Avgi

Λυσσομανάει ο αγέρασ τα φύλλα πέφτουν
Παντού συντρίμμια ρημώσαν τη γη
Και τα πουλιά ακόμη δε στέκουν
Στην ερημιά αυτή τη σκληρή

Πώσ να ξεχάσει κανείσ την αυγή
Μέσα απ' το χιόνι προβάλει ένα χέρι
Ένα γερμένο κεφάλι πιο κει
Φιλούσε τη γη

Φριχτή θυμάμαι εκείνη τη νύχτα
Οι σφαίρεσ πέφταν σαν νάταν βροχή
Δεν πέφτουν φύλλα κάτω απ' τα δένδρα
Πέφτουν αμέτρητα κορμιά καταγήσ

Πώσ να ξεχάσει κανείσ την αυγή
Μέσα απ' το χιόνι προβάλει ένα χέρι
Ένα γερμένο κεφάλι πιο κει
Φιλούσε τη γη