Με τρομάζουνε οι νύχτες

Φοβάμαι να παραδεχτώ πωσ τίποτα δεν είναι εδώ
Να συνηθίσω δεν μπορώ δεν αντέχω
Φοβάμαι να 'μαι στη σιωπή στησ μοναξιάσ εδώ τη γη
Κοντεύει να 'ρθει το πρωί και δε με έχω

Με τρομάζουνε οι νύχτεσ που ψυχρέσ και άδειεσ μένουν
Με τρομάζουνε οι ώρεσ που κενό μόνο φέρνουν
Με τρομάζουνε οι λέξεισ του ποτέ και του ίσωσ
Με τρομάζει κι η αγάπη όταν γίνεται μίσοσ

Ψυχή μου κι αν σε κουβαλώ σ' αυτό το σώμα για να ζω
Μπροσ στο καθρέφτη σε κοιτώ και σωπαίνω
Τη μοναξιά μου ακολουθώ σ' ένα σχοινί ακροβατώ
Τον χρόνο τώρα πια μετρώ και πεθαίνω

Με τρομάζουνε οι νύχτεσ που ψυχρέσ και άδειεσ μένουν
Με τρομάζουνε οι ώρεσ που κενό μόνο φέρνουν
Με τρομάζουνε οι λέξεισ του ποτέ και του ίσωσ
Με τρομάζει κι η αγάπη όταν γίνεται μίσοσ