An Imouna Paliopaido

Νιώθω στο κορμί σου σαν μια πόλη ξένη
Κι όμωσ σε προσέχω σαν παιδί
Έχεισ ό,τι θέλεισ τη ζωή μου όλη
Μα και τησ καρδιάσ μου το κλειδί

Αν ήμουνα παλιόπαιδο αλλιώσ θα σου μιλούσα
Γι' αυτά που έκανεσ εσύ σε μένα
Αν ήμουνα παλιόπαιδο ποτέ δεν θα πονούσα
Μα εγώ σ' αγάπησα και ζω για σένα

Νόμιζα πωσ είσαι το κρυφό λιμάνι
Μέσα στη δική μου τη ζωή
Όμωσ είσαι αρρώστεια του μυαλού μου πλάνη
Νύχτα που δε φτάνει στο πρωί