Άνοιξη

Kόκκινο τριαντάφυλλο
Είσαι μεσ στην καρδιά μου
Την νύχτα γίνεσαι πληγή
Που τρώει τα σωθικά μου

Έρχεσαι πάντα πιο νωρίσ
Κανείσ δε σε γνωρίζει
Άλλον τον κάνεισ ν' αγαπά
Κι άλλον να μη γυρίζει

Και δε σου φτάνουν όλ' αυτά
Φεύγεισ και δε θυμάσαι
Ωραία είσαι άνοιξη
Γιατί δεν μασ λυπάσαι

Έρχεσαι λίγο κάθεσαι
Στον κήπο μασ κι ανθίζεισ
Το αίμα μασ επότισε
Κι ανάσταση μυρίζεισ

Κι όταν θα φύγεισ τίποτα
Δεν θα 'ναι όπωσ πρώτα
Άσε για λίγο ανοιχτή
Του ουρανού την πόρτα