Ζωή το γλυκοχάραμα
Μεσ στον παλιό τον καφενέ
Λέει ένασ γέροσ αμανέ
Κι είν' ο δικόσ του α καημόσ
Με τον δικό μου αδερφόσ
Ζωή το γλυκοχάραμα
Πολλά μου είχεσ τάξει
Κι είδα το ηλιοβασίλεμα
Πόσο μ' έχεισ γελάσει αμάν
Αχ κι όπωσ ακούγεται ο αμανέσ
Θαρρείσ και κλαίει ο καφενέσ
Μεσ στον παλιό τον καφενέ
Τα βάσανά μασ ρεφενέ
Κι είναι φαρμάκι το κρασί
Σαν τη ζωή που μασ μισεί
Ζωή το γλυκοχάραμα
Πολλά μου είχεσ τάξει
Κι είδα το ηλιοβασίλεμα
Πόσο μ' έχεισ γελάσει αμάν
Αχ κι όπωσ ακούγεται ο αμανέσ
Θαρρείσ και κλαίει ο καφενέσ