Eylül’de Gel
Fecri Ebcioğlu
Tatil geldiği zaman
Ağlarım ben inan
Gidiyorsun işte
Arkana bakmadan
Nasıl geçer bu yaz
Ne olur bana yaz
Sen sen sen
Sen bir ömre bedel
Yok yok yok
Gitme gitme gel
Eylül'de gel...
Okul yolu sensiz
Ölüm kadar sessiz
Geçtim o yoldan dün
İçim doldu hüzün
Yapraklar solarken
Adını anarken
Bekletme ne olur
Gelmek zamanı gel
Yok yok yok
Gitme gitme gel
Eylül'de gel...
Eylül'de gel, Eylül'de okul yoluna
Konuşmadan yürüyelim, gireyim koluna
Görenler dönmüş, hem de mutlu diyecekler
Ağaçlar sevinçten başımıza
Konfeti gibi yaprak dökecekler