Φιλτάτη μου Ανελίνα

Δεν υπάρχει φωσ που να πέφτει στο κενό
Παίζοντασ και τραγουδώντασ την προσευχή του το κενό
Μέσα μου ακούω ένα βυθό μα δεν ξέρω να τουσ πω
Αν είναι που σε αγαπάω ή αν είναι που πεινάω

Είναι τρύπιο το βρακί μου φαντάζει έξω η ψυχή
Κοιλιά μου γίνηκεσ βιολί και συ αντεράκι μου χορδή

Ίσκιοσ στο κόσμο περπατώ και σε ανελίνα μου ζητώ
Ρίχνω τα μάτια εκεί και δω μήπωσ τύχει και σε δω
Μα η τύχη μασ και κείνη μασ γελάει και μασ προδίνει
Μασ κοντεύει κει στο στόμα μια χαψιά από αμβρόσιο βρωμα
Αλλά τότε μασ γελά κι απανθρώπωσ το τραβά

Είναι τρύπιο το βρακί μου φαντάζει έξω η ψυχή
Κοιλιά μου γίνηκεσ βιολί και συ αντεράκι μου χορδή