Σ' αφήνω ανοιχτό το τετράδιο

Σ' αφήνω ανοιχτό το τετράδιο σ' αφήνω γλυκό στο τραπέζι
Να' ρθείσ όταν όλοι αποκάνουν να δεισ ποιοσ αγρυπνά να σου παίζει

Σβήνω το φωσ και χρυσίζει η ταινία τυλίγεται αργά
Ένα λόγο που ωσ τώρα δε μίλησε στα χείλη ν' ανθίσει ζητά

Ασ πάμε λοιπόν κατά κει μια βόλτα ασημένιο φεγγάρι
Ακούσ το ραβδί τησ στο βράχο ποιεσ λέξεισ μυρίζουν θυμάρι

Αγάπησα μέσα από σένα και φίλουσ κι εχθρούσ ακόμα κι εμένα
Που με στόμα γεμάτο χοχλάδια φθόγγο δε βγάζω κανένα

Ασ πάμε φωνή παιδική γιατί οι σκιέσ όσο παν μεγαλώνουν
Πρέπει να φτάσουμε κει τι απαίσιοι να σε μαλώνουν

Ρωτώ ποιοσ την είδε ποιοσ άκουσε για ποια να' σπασε τούτη η χύτρα
Στισ νότεσ μου βλέπω έναν μπρούτζινο καβαλάρη να σκίζει τη νύχτα

Λοιπόν ποιοσ την είδε ποιοσ άκουσε για ποια να' σπασε τούτη η χύτρα
Γερό ριμαδόρο τεχνίτη χρειάζεται αυτή η προξενήτρα

Πού αλλού θεσ να πασ πού αλλού θεσ ν' ανέβεισ
Τώρα να δίνεισ σου μένει όχι άλλο απ' αυτούσ να γυρεύεισ

Πού αλλού θεσ να πάει πού αλλού θεσ ν' ανέβει
Μόνο μια τρίλια μια τρίλια ακόμη όποιοσ τραγουδάει παιδεύει

Ασ πάμε φωνή παιδική γιατί οι σκιέσ μεγαλώνουν
Πρέπει να φτάσουμε εκεί

Κι αν χαθούμε αν κάποιοσ ξυπνήσει που ονειρεύονταν λέει όλ' αυτά
Αφού μια φαντασία είν' όλα τι γίνεται τότε μετά

Ντύσου ετούτησ τησ νύχτασ το ποιο όμορφο μέροσ δε θέλω να χάσω
Του μάρκελλου θέλω τησ δώρασ τισ καινούριεσ στροφέσ ν' απολαύσω

Ακούστε τούτησ τησ νύχτασ το πιο βαθύ μεσονύχτι χτυπά
Το σκοπό ξεκινά η ερύθεια καθένασ μασ τώρα ασ σιωπά

Ακούω τη φωνή σου ακούω τη φωνή σου
Να' ρχεται σιγά στ' αυτιά μου λόγια δε μού 'ρχονται να πω

Μονάχα σ' ότι λεσ θα σου απαντώ
Σ' αγαπώ σ' αγαπώ