En Velgio
Είχε μια φαμίλια πέντε ανθρώπους
Κι ήταν τα χέρια του αδειανά
Κίνησε μια νύχτα γι' άλλους τόπους
Γι' άλλο ριζικό έκανε πανιά
Μαύρο μεροκάματο του τρόμου
Δάκρυα απ' το βράδυ ως την αυγή
Το σταυρό εσήκωνε στους ώμους
Κι έστελνε στο σπίτι επιταγή
Μα τον φέραν πίσω μ' ένα πλοίο
Μόνη του παρέα ένα χαρτί
Που 'γραφε απέθανε εν βελγίω
Ετών 27 φορτωτική