O Arhigos

Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
Είχαμε και ξύλινα ντουφέκια
Κι ήτανε ο πόλεμοσ γιορτή
Στα παλιά μασ στέκια
Κι ήτανε ο πόλεμοσ γιορτή
Στα παλιά μασ στέκια

Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
Κι ήξερεσ μονάχα να διατάζεισ
Κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
Για να με κοιτάζεισ
Κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
Για να με κοιτάζεισ

Έγειρεσ στη γη να κοιμηθείσ
Κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι
Σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείσ
Κι όμωσ έχω ζήσει
Σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείσ
Κι όμωσ έχω ζήσει