Liedje Van Verlangen

Met een koffer vol met dromen
Stapt hij op de trein naar haar
Weet niet wanneer hij aan zal komen
Weet eigenlijk ook niet eens naar waar
Ooit zag hij een meisje hangen
In een licht verlopen kroeg
Ze zong een liedje van verlangen
Terwijl ze naar hem keek en vroeg

Kom je kom je
Kom je oh kom je bij mij
Kom je kom je
Kom je bij mij

Nooit is hij dat lied vergeten
Dwaalde maanden door zijn hoofd
Koortsig en totaal bezeten
Ze heeft hem van zijn ziel beroofd
De trein rijdt door de oude steden
Stopt vertrekt en raast weer door
Zo is heel veel tijd vergleden
En altijd klinkt het in zijn oor

Kom je kom je
Kom je oh kom je bij mij
Kom je kom je
Kom je bij mij

Hij heeft haar niet teruggevonden
Niet bij de laatste horizon
Zijn hoofd is op zijn borst gezonken
Op een verlaten eindstation

Kom je kom je
Kom je oh kom je bij mij
Kom je kom je
Kom je bij mij

Kom je kom je
Kom je kom je
Kom je kom je
Kom je kom je
Kom je
Kom je