Ελένη παινεμένη

Σ' είδα κόρη μ' και σε κι αμάν αμάν
Σ' είδα κόρη μ' και σε λυπήθηκα
Που έχεισ γέρουν άντρα ελένη παινεμένη

Χαράμισεσ κόρη μ' τα νιάτα σου κι αυτήν την ομορφιά σου
Πάρε κόρη μ' ένα παρά κρασί κι έναν παρά φαρμάκι
Μένα να δώσεισ του κρασί του γέρου του φαρμάκι
Να φαρμακώεισ' του γέρουντα να πάρσ μένα του νέου
Να σε ταϊζω ζάχαρη να σε ταϊζω μέλι
Να σε βαστώ στα γόνατα να σε κρατώ στα χέρια
Του καλουκαίρι για δρουσιά για ζέστη του χειμώνα
Κι η κόρη τ' αποκρίθηκε κι η κόρη τ' απαντάει
Καλύτερα εδώ στη γη να είμ' αδικημένη
Παρά ψηλά στον ουρανό να είμαι κολασμένη