Yana Yana

İmpala Verse 1:

Benim bütün cümlelerim pastoral bi şiir
Hayal gücüm astral bi şehir
Uzaklığın bana sanki arktik bi nehir
Sancın zehir hayat hiç sarkastik değil

Herkese yakın ama her şeyden uzak
Sanki ben değilmişim geçen gece ağlayarak susan
Bu karanlık günden güne sağduyumu bozar
Çok içenler değil içini bağıranlar kusar

Anksiyetem azar, gözüm görür dilim susar
Bi çok insan burda bi'gün ölmek için yaşar
Sense koş ve napıp edip hayatını kazan
Acı bi nara göğüs kafesimde yatan

Denizler ve çöller hayat!
Kargalar ve güller hayat!
Denizler ve çöller hayat!
İki arada bi deredeyim ama dayan!

Nakarat:

Yana yana kül oldum rüyam
Sana bana yar olmaz dünya

İmpala Verse 2:

Birden bire terse döner devran
Denizler kurur yaşarken ölür hiç de geçmez olur eyyam
Cenazemdir artık bana bayram ya da seyran değil
Ölmek bile yetmez hiç masum değil insan

Ben göze alırım sensizliği şayet
Mücadeleme kanıt bütün sessizliğim şahit
Sana rüyalarım emanetken deprem olur affet
Gözlerim bir cinayete tanık onu kaydet

Ben bilirim seni senden iyi olmasa da tanırım
Özgür şimdilerde iyi bi adam sanırım
Çabalamıştım inancımı kaybetmeme rağmen artık
Öl dersen ölürüm ama git dersen kalırım

Bilmek inan ki bilmemekten iyi,
İnanmak istemekle geçen zaman şahit
Geçti zaman çıktık düze her şey müsait
Kocaman bi apartmanda yalnız müteahit

Nakarat:

Yana yana kül oldum rüyam
Sana bana yar olmaz dünya