Paradox
Οι νύχτες μας παίρνουν
Σκοτάδια που φλέγουν
Αστέρια βροχή προσευχές
Αφίσες στο τοίχο
Καρδιά σε ένα στίχο
Πόδι τραύμα ουλές
Οι μέρες αλλάζουν
Και μας φωνάζουν
Πάλι πίσω δες
Ομίχλη στην πόλη
Κοιτάς την οθόνη
Εικόνες σκάβουν πληγές
Εμείς σε δωμάτια
Φωτίζουν τα βράδια
Φοβίες και ενοχές
Χαλκός στα παλάτια
Τα μάτια δεμένα
Σκέψεις γεννιούνται θολές
Στροφές στα κρεβάτια
Τα ανήσυχα νιάτα
Δεν πάνε πια εκδρομές
Στην Αθήνα μιζέρια
Κρατάτε αδέρφια
Έρχονται μέρες καλές
Η καρδιά του χειμώνα
Καλοκαίρι προβάλει
Μπουφάν που έγινε σάλι
Αστική η ρουτίνα
Αντέχεις τον μήνα
Η μητρόπολη έχτισε πείνα
Στο ίδιο flow
Όμως άλλη ρίμα
Ελάτε να χτίσουμε κλίμα
Αλφάδι στο νου
Να φτάσει παντού
Με σήμα καπνού
Στην εποχή του τυφλού
Θέτουμε αντίσταση
Βγαίνουμε επίθεση
Προάγουμε τη σύνθεση
Μέσα από την αντίθεση
Μάθαμε να ζούμε
Όλα μια αντίφαση
Ενώνουμε δυνάμεις
Για αυτό θα εκραγούμε
Μεγαλωμένος στη γενιά του 8
Αυτήν έχω οδηγό
Δεν χρειάστηκα ποτέ φυλακτό
Δεν πιστεύω σε μάτι κακό
Μα στο βλέμμα σου βρίσκω σκοπό
Και στο σκοπό βρίσκω ουσία
Δεν φοράω ποτέ μου σταυρό
Δεν κυνηγάω να φτιάξω περιουσία
Αν θες να κερδίσω
Πρέπει να έχω εσένα
Όσο έχω συντρόφους
Δεν φοβάμαι κανένα
Σου δίνω σκυτάλη
Σε στίβο με εμπόδια
Μου δίνεις το χέρι
Σκιπάρω τα ζόρια
Γυρίζει ο τροχός
Τα τοπία αλλάζουν
Οι εραστές των βουνών
Θάλασσα αράζουν
Τη φύση θαυμάζουν
Σαν γλάροι πετούν
Πάνω κάτω κεφάλια
Ρυθμός για τα αλάνια
Σαν σωμάτια ουράνια
Που βρίσκουν τροχιά
Η καρδιά του ονείρου
Βαράει δυνατά
Η προσμονή για αλλαγή
Άκου την χτυπά
Έχω ανάγκη να ζήσω
Ας το τολμήσω
Δεν κάνω πίσω
Και άμα το αφήσω
Θα θέλω και άλλο
Τράβα με πάνω
Θα θέλω και άλλο
Έτσι γουστάρω
Καζάνι που βράζει
Ιδρώτας και αγώνας
Κρασάρει η ζωή μας
Σε era εικόνας
Αστική η ρουτίνα
Αντέχεις τον μήνα
Η μητρόπολη έχτισε πείνα
Στο ίδιο flow
Όμως άλλη ρίμα
Ελάτε να χτίσουμε κλίμα
Αλφάδι στο νου
Να φτάσει παντού
Με σήμα καπνού
Στην εποχή του τυφλού
Θέτουμε αντίσταση
Βγαίνουμε επίθεση
Προάγουμε τη σύνθεση
Μέσα από την αντίθεση
Μάθαμε να ζούμε
Όλα μια αντίφαση
Ενώνουμε δυνάμεις
Για αυτό θα εκραγούμε
Αν δεν γνώριζα τη μοναξιά
Δεν θα στα έλεγα όλα αυτά
Αφού έμαθα να αμφισβητώ
Απαρνήθηκα κάθε θεό
Όταν είδα και την αγάπη
Αισθάνθηκα μέσα μου κάτι
Αφού κοίταξα σε ένα καθρέφτη
Απέρριψα κάθε αφέντη
Όπως πέφτει η αυλαία
Για τον καθένα
Κάπως έτσι βγήκε
Και με εσένα
Όπως ζητείται encore
Και το πλήθος γιορτάζει
Τότε την βρήκα
Να με αγκαλιάζει
Ο κόσμος πονάει
Και ας μην μιλάει
Ελευθερία ζητάει
Και προχωράει
Στη γη που πατάει
Το σύμπαν ζητάει
Πετάει με φόρα
Και το ακουμπάει
Απέναντι έχουμε ένα κράτος δυνάστη
Μας θέλει κλεισμένους μέσα σε φράχτη
Αμοιβαίο το αίσθημα σκορπίζω τη στάχτη
Αφέθηκα στο άγχος μου μπαίνω σε μάχη
Μεγάλα ενοίκια
Λογαριασμοί
Πόσο σου βγήκε
Και αυτή η ΔΕΗ
Μικρές διακοπές
Αναβολή
Ο στρατός κάθε χρόνο
Με προσκαλεί
Πως θα ξεμπλέξεις
Πόσα να τρέξεις
Για αυτά που ζούμε
Δεν βρέθηκαν λέξεις
Αστική η ρουτίνα
Αντέχεις τον μήνα
Η μητρόπολη έχτισε πείνα
Στο ίδιο flow
Όμως άλλη ρίμα
Ελάτε να χτίσουμε κλίμα
Αλφάδι στο νου
Να φτάσει παντού
Με σήμα καπνού
Στην εποχή του τυφλού