ปู่อือลือ

บึงโขงหลงนามระบือ เออเอ่ย
มีปู่อือลือคุ้มครองรักษา
ขอโทษเด้อปู่วันนี้หลานพาน้ำตา
มานั่งเสนอหน้าด้วยความทุกข์ใจ

หลานไร้ที่พึ่งพาจึงดั้นด้นมาหาปู่อือลือ
คนรักเขาคงปล่อยมือบ่ยืดถือในคำเว้าจา
ความฮักเข้าขี่ขอนดอกเขาเลยออกนอกคำสัญญา
วันนี้หลานมีน้ำตาจงมุ่งหน้ามาหาปู่อือลือ
จึงมุ่งหน้ามาหาปู่อือลือ

เหงาผู้เดียวอยู่บ้านย่านเป็นบ้าป่วง
ป่วงป่วง ป่วงป่วง ป่วงป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง
คือไข้บ่ส่วง คิดฮอดเขาหลาย
วอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์จังหวัดบึงกาฬ
ช่วยดลบันดาลให้เขามาชิดใกล้
มานั่งถือดอกไม้ไหว้ปู่อือลือ

โอ่ เด๊ะ เด ปู่อือลือเอ๋ย
ช่วยเป่ามนต์ดลใจ
ให้เขาโงคืนโค้งบึงโขงหลงบ้านเฮา

อย่าให้เขาลืมถิ่นฐานจังหวัดบึงกาฬฝั่งโขงทอดยาว
ให้เขาจดจำเรื่องราวเคยนั่งเคียงสาวกล่าวคำเว้าวอน
เหมือนปู่ยึดมั่นสัญญาจะคอยรักษารัตพานคร
เฝ้าเมืองจมในนครบ่เคยจากจรมั่นในสัจจา
บ่เคยจากจรมั่นในสัจจา

เหงาผู้เดียวอยู่บ้านย่านเป็นบ้าป่วง
ป่วงป่วง ป่วงป่วง ป่วงป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง ป่วง
คือไข้บ่ส่วง คิดฮอดเขาหลาย
วอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์จังหวัดบึงกาฬ
ช่วยดลบันดาลให้เขามาชิดใกล้
มานั่งถือดอกไม้ไหว้ปู่อือลือ

โอ่ เด๊ะ เด ปู่อือลือเอ๋ย
ช่วยเป่ามนต์ดลใจ
ให้เขาโงคืนโค้งบึงโขงหลงบ้านเฮา

อย่าให้เขาลืมถิ่นฐานจังหวัดบึงกาฬฝั่งโขงทอดยาว
ให้เขาจดจำเรื่องราวเคยนั่งเคียงสาวกล่าวคำเว้าวอน
เหมือนปู่ยึดมั่นสัญญาจะคอยรักษารัตพานคร
เฝ้าเมืองจมในนครบ่เคยจากจรมั่นในสัจจา
บ่เคยจากจรมั่นในสัจจา

เวลานาทีหมุนเคลื่อน
เวลานาทีหมุนเคลื่อน
ปีเดือนภพชาติพ้นผ่านยังเป็นนิรันดร์สถิตอยู่ยั้ง
ปกกั้งอยู่ฝั่งโขงบึงโขงหลงเรืองนามขึ้นชื่อ
มีปู่อือลือรักษาไว้
มีปู่อือลือรักษาไว้