Voor Het Kind

Voor elke nacht dat ik vergat dat ik gedachtes had
Zwalkend, stampend met m’n hakken door de stad
Van Leidseplein, Reguliersdwars
Rechtdoor naar de snackbar, waar de mayo was

Voor elke nacht dat ik vergat dat ik organen had
Met 110 op de fiets door de stad
Woest de haast weer achterna
Elke avond onderweg
Steeds te laat gegaan

Voor het kind dat ik was
Voor het rottende fruit onder in mijn schooltas
Aan de vriendjes die ik brieven schreef
Waar nooit een postzegel op zat
Laat ik nog even weten dat ik leef

Voor elk jaar dat ik met veel bombarie afsloot
Met honderd peilen tegelijk de lucht in schoot
Ben ik dat punt nu al voorbij?
Ik leef niet langer naar iets toe
Maar in verleden tijd

Oh het kind dat ik was
Met glitterpennen en m’n diddl map
En de rottende bananen in m’n schooltas
Aan de juffen met het krijten bord
Dat ik nog in mijn dromen hoor
Laat ik nog even weten dat ik leef

Pa-hm-hm-pa
Pa-hm-hm-pa
Pa-hm-hm-pa
Pa-hm-hm-pada

Oh het kind dat ik ben
En de stilte die me breekt zonder je stem
Vooral vasthouden dat grijp in aan
Maar nooit het laten gaan
Vandaar dus weer die rottende banaan