Efendi

Çocukluğundan gelir senin, çocukça boşluğundan.
Dostun olmaz; düşmanın değildir, korkusundan.
Kavrulur durur kendi karanlığında.
Kandırdı sanar seni rüyasız ve yalnız uykusunda.
Bam bam bir an bam bam bir an.
Derdini bilmez, insanı görmez, elleri kağıt saymadıkça.
El olur çeker gider, çıkarı sende kalmadıysa.
Susar ezilirken.
Taşar kibirinden.
Dostu düşmüş, kaldırmıyor.
Kahkahası kaldırımda.
Arkası güzelmiş.
Bırakın madem, konuşsun arkasından.
Sormaz mı gerçeği kişi, aman bozulmasın diye işi?
Sana değmedi bana zehir olan yılanın dişi.
İçimde kalmasın, çok kıskandım seni.
Afetini de hayatını da yazar olmuş başka biri.
Sen kendini efendi say,
Köleler bilmez efendiliği
Bam bam bir an bam bam bir an.
Dostu düşmüş, kaldırmıyor.
Kahkahası kaldırımda.
Sana değmedi bana zehir olan yılanın dişi.
İçimde kalmasın, çok kıskandım seni.
Afetini de hayatını da yazar olmuş başka biri.
Sen kendini efendi san,
Köleler bilmez efendiliği.