Έλενα

Ακροβατείς μωσαϊκό μιας καταστροφής
Ισορροπείς σαν ανοιχτό πλέγμα ηδονής
Αναζητάς τον δρόμο προς τον ουρανό
Και ακουμπάς στο μέτωπο χρώμα μελανό

Ω Έλενα λεπτή σαν βροχή
Ω Έλενα γυμνή στη σιωπή
Ω Έλενα πώς να σε φέρω πίσω
Έλενα

Παραπατάς μεταβλητή σε μια άγρια γη
Και κουβαλάς ψηφιδωτό σε τσιμέντο γκρι
Μετά πετάς σαν τον βαθύ αναστεναγμό
Και ξαγρυπνάς σαν τον λεκέ που 'χεις στον λαιμό

Ω Έλενα λεπτή σαν βροχή
Ω Έλενα γυμνή στη σιωπή
Ω Έλενα πώς να σε φέρω πίσω
Έλενα