Τα μάτια που δεν πίστεψες

Είχαν πάντα κάτι από φωτιά κι από φεγγάρι
Τα μάτια που δεν πίστεψεσ
Τώρα κάθε σκέψη μου μαζί σου έχεισ πάρει
Τα όνειρά μου λήστεψεσ

Τώρα με νοιάζεσαι θαρρείσ πεθαίνεισ
Τώρα που μόνοσ σου το νιώθεισ πωσ φταισ
Τώρα χρειάζεται να περιμένεισ
Τώρα θα μάθεισ κι εσύ να κλαισ

Είχεσ πάντα κάτι από φωτιά σαν με κοιτούσεσ
Φωτιά και στάχτη μ' έκανεσ
Μπήκεσ σαν τον κλέφτη σε καρδιά που δεν πονούσεσ
Και πήρεσ όσα πέθανεσ

Τώρα με νοιάζεσαι θαρρείσ πεθαίνεισ
Τώρα που μόνοσ σου το νιώθεισ πωσ φταισ
Τώρα χρειάζεται να περιμένεισ
Τώρα θα μάθεισ κι εσύ να κλαισ