Αγανάκτησα

Αλλη μια φορά τα λόγια σου με κόβουν σαν μαχαίρια
Άπονη καρδιά που άδικα μ’αφήνεισ μ’άδεια χέρια
Στο’χα ξαναπεί μη παίζεισ με την τρέλα του μυαλού μου
Και πήρα ανάποδεσ και φεύγω δε γίνομαι σκιά του εαυτού μου

Κι αγανάκτησα και ξέσπασα και φώναξα και σ’άφησα
Αγανάκτησα μαζί σου εγώ να ζω και να μη ζω
Αγανάκτησα στουσ δρόμουσ που σε γνώρισα περπάτησα
Κι αποφάσισα πωσ δεν αξίζεισ δε σε συγχωρώ

Αλλο ένα πρωί που άσχημα για μένα ξημερώνει
Άλλο ένα γιατί που η συμπεριφορά σου με σκοτώνει
Στο’χα ξαναπεί μη ξύνεισ τισ πληγέσ του εγωϊσμού μου
Και πήρα ανάποδεσ και φεύγω δε γίνομαι σκιά του εαυτού μου

Κι αγανάκτησα και ξέσπασα και φώναξα και σ’άφησα
Αγανάκτησα μαζί σου εγώ να ζω και να μη ζω
Αγανάκτησα στουσ δρόμουσ που σε γνώρισα περπάτησα
Κι αποφάσισα πωσ δεν αξίζεισ δε σε συγχωρώ