Έβδομος ουρανός

Εγώ ξερίζωσα τη δόλια μου καρδιά
Και σου τη χάρισα σε τάσι απ’ ασήμι
Και συ την πέταξεσ μια έρημη βραδιά
Μεσ τα λασπόνερα σε κάποιο καλντερίμι

Εγώ σου έδωσα απέραντη αγάπη
Εγώ σε πήγα ωσ τον έβδομο ουρανό
Και συ μου πέταξεσ στο βούρκο και στη λάσπη
Τα όνειρά μου ένα βράδυ σκοτεινό

Σήμερα όσοι αγαπούνε με ψυχή
Θα ’ρθεί μια μέρα που θα ζουν δυστυχισμένοι
Γιατί αγάπη στη δική μασ εποχή
Είναι μια λέξη δυστυχώσ ξεπερασμένη