Μονιάσαμε

Μονια μονια μονιάσαμε σαν δυο ψαράκια μοιάσαμε
Και μια κακούργα σμέρνα σου τρόμαζε τη φτέρνα
Η αμμουδιά μασ λίκνιζε μασ γλυκο γλυκομύριζε
Κι’ ο φλόκοσ στο κατάρτι σου λέει γεια σου αντάρτη

Ασ ήταν να με πρόφταινεσ αύγουστο να με σκότωνεσ
Να μην ξαναγυρνάμε στην πόλη που μισάμε
Μονια μονια μονιάσαμε σαν δυο ψαράκια μοιάσαμε
Και μια κακούργα σμέρνα σου τρόμαζε τη φτέρνα

Γυμνό γυμνό κι ολόγυμνο βουτάσ στο κύμα ολόγυμνο
Κι’ ο έρωτασ το φίδι σου πλέκει το κοτσίδι
Μονια μονια μονιάσαμε ότι είχαμε μοιράσαμε
Τώρα μικρή δασκάλα για μάθε μου και τ’ άλλα

Να φέρνω βόλτα μέσα μου τα μαύρα νιτερέσα μου
Να πνίγω όλο μίσοσ του χωρισμού το ίσωσ
Μονια μονια μονιάσαμε σαν δυο ψαράκια μοιάσαμε
Και μια κακούργα σμέρνα σου τρόμαζε τη φτέρνα
Μονια μονια μονιάσαμε ότι είχαμε μοιράσαμε
Τώρα μικρή δασκάλα για μάθε μου και τ’ άλλα