Κι όλο λέω

Είναι βραδιέσ που γίνομαι
Για σένανε κομμάτια
Και γίνονται οι σκέψεισ μου
Βροχή στα δυο μου μάτια

Στην αγκαλιά μου αισθάνομαι
Χιόνι το σώμα σου
Άδεια φιλιά και σ’ αγαπώ
Ψεύτικα όλα σου

Κι όλο λέω κι όλο λέω
Να σ’ αφήσω και να φύγω
Μα στισ απειλέσ μου μένω
Και σε σένα καταλήγω

Είναι βραδιέσ που πνίγομαι
Και θέλω να ξεφύγω
Για την αχαριστία σου
Ότι κι αν πω είναι λίγο

Έχεισ μια πέτρινη καρδιά
Χωρίσ αισθήματα
Μα η δική μου μ’ οδηγεί
Σε λάθοσ βήματα

Κι όλο λέω κι όλο λέω
Να σ’ αφήσω και να φύγω
Μα στισ απειλέσ μου μένω
Και σε σένα καταλήγω