31/12/1998

Άκουσε τη φωνή μου σε παρακαλώ
Βγαίνει με δυσκολία μέσα από τον οχετό
Τριάντα μία δωδεκάτου
Χίλια εννιακόσια ογδόντα οκτώ
Στησ ακροπόλεωσ τον παγετό
Του τελευταίου σαββάτου

Κουνήσου ξημέρωσε δεν μπορώ να δω
Τα μάτια μου ασθμαίνουν
Κουνήσου ξημέρωσε
Μου δανείζεισ την αναπνοή σου

Τουλάχιστον τη νύχτα
Αυτή τη νύχτα
Είναι τα φώτα ταξιδιάρικα
Κολλύρια δάκρυα
Και σ’ αγαπώ
Όχι δεν είμαστε ψωροχιλιάρικα
Σ’ αγαπώ

Ασ σταθούμε εδώ
Στο απώτατο σημείο
Στησ ακροπόλεωσ τον παγετό
Ήρθε ο καιρόσ για δύο
Φέτοσ πριν το νέο έτοσ
Την πίτα χαράζουμε στον πάγετo
Με χέρι καυτό

Ένα κομμάτι για την παναγία
Ένα για τον χριστό
Για την αθήνα
Για το παιδί μασ
Για σένα
Για μένα
Και του χρόνου με υγεία
Σ’ αγαπώ