Paidia Tou Pagetou
Είμαι άλλος ένας κανείς δε με ξέρει
Πώς το θέλεις το κασέρι σκλαβιά ή νταλαβέρι (έτσι μου λένε)
Ποιος ξέρει ίσως να 'μουνα αστέρι
Αν είχα το πόδι του Messi το χέρι του Curry (δεν έχω τίποτα)
Βλέπω τον κόσμο να γυρίζει σα βινύλιο
Πουλάω το βασίλειο για ένα εισιτήριο
Ξα. πετάω για Μπογκοτά μα μην το πεις στη μάνα
Κρύβοντας το πράμα στα μαλλιά του Valderama
Ακόμα Ελλάδα γράφω και ζευγαρώνω
Οι καμπάνες της Ανάληψης βαράν όταν τελειώνω
Αγωνιώ=υπάρχω άσ' το πασά μου άσ' το
Κι αν πιάσεις την καλή κράτησε τη μέχρι να 'ρθω
Μια σειρά μου μου 'χε πει πως βάζω ιδέες στα ξεφτέρια
Να κάνουν νταλαβέρια σε πλατείες με περιστέρια
"Σειρά δε φταίω εγώ παραμονεύει η μιζέρια
Ατάιστα παιδιά γονείς με σταυρωμένα χέρια"
Είμαι ο στη γωνία πακετάς στην Εγνατία
Η σερβιτόρα που απολύθηκε όταν έπιασαν τα κρύα
Κι όλο ψάχνω πώς θ' αρπάξω τον κεραυνό απ' το Δία
Την επίγεια ομάδα του να κάψω στην πλατεία
Παιδιά του παγετού παιδιά του καύσωνα είμαστ' όλοι
Δίχως μέλλον τριγυρνάμε μες στην άκαρδη πόλη
Σκυφτοί απ' την υγρασία κωλότσεπες γεμάτες με κουπόνια και δελτία
Βάλ' το μία κι άλλη μία
Παιδιά του παγετού παιδιά του καύσωνα είμαστ' όλοι
Δίχως μέλλον τριγυρνάμε μες στην άκαρδη πόλη
Σκυφτοί απ' την υγρασία κωλότσεπες γεμάτες με κουπόνια και δελτία
Βάλ' το μία κι άλλη μία
Καταδίκη δεν πέφτουνε λουλούδια πια στις πίστες
Ξέρω πού γυρνάν τα πλουσιοκόριτσα τις νύχτες
Τράβα να το πεις σε δικαστές και ασφαλίτες
Κύριοι οι κόρες σας γυρνάνε με αλήτες (ναι)
Από το Playboy στο Hustlin' All Day
Απ' τις καυτές και τις ανάποδες στο MDMA (madamme)
Εμείς γνωρίσαμε άγρια την παγίδα του ονείρου
Κεριά που σιγοκαίνε στα εκκλησάκια του Φαλήρου
Για όλα τα καϊνάρια και γι' αυτούς που τα δουλεύουνε
Την πείνα και τη δίψα των ανθρώπων που δεν έχουνε
Πρόσεξε μη σκίσεις με το κέρατο τη φόρμα
Άνεργοι με 10 χήνες κάτω από το στρώμα
Μη μου λες πως μ' αγαπάς ένα ωραίο πρωινό (όχι)
Με πουλιά να κελαηδάν στον φωτεινό ουρανό
Να μου λες πως είμαι ωραίος όταν κοιτάω το κενό
Αγάπησε με στα σκοτάδια μου εκεί να σε δω
Όταν δε θα 'χω να πληρώσω ρεύμα νοίκι νερό (γαμώ)
Όταν δε θα 'χω έναν άνθρωπο να το μοιραστώ
Το μόνο που θα πάρουν είναι αυτό που περισσεύει
Όλο και πιο κακός κάθε 25 του Σεπτέμβρη
Παιδιά του παγετού παιδιά του καύσωνα είμαστ' όλοι
Δίχως μέλλον τριγυρνάμε μες στην άκαρδη πόλη
Σκυφτοί απ' την υγρασία κωλότσεπες γεμάτες με κουπόνια και δελτία
Βάλ' το μία κι άλλη μία
Παιδιά του παγετού παιδιά του καύσωνα είμαστ' όλοι
Δίχως μέλλον τριγυρνάμε μες στην άκαρδη πόλη
Σκυφτοί απ' την υγρασία κωλότσεπες γεμάτες με κουπόνια και δελτία
Βάλ' το μία κι άλλη μία