Ouranos

Κοίτα ψηλά τον ουρανό που μασ σκεπάζει
Μιά έχει σύννεφα και μιά είναι γαλανόσ
Κι αν έχει σύννεφα δεν βιάζονται καθόλου
Είναι μεγάλα ή εσύ είσαι μικρόσ;

Και τα πουλιά δεσ πωσ πετάνε δίχωσ κόπο
Χωρίσ να κάνουνε ποτέ γυμναστική
Κι όμωσ πετάνε κάθε τόσο σ' άλλο τόπο
Εδώ και χρόνια και πολύ πριν γεννηθείσ

Ωχ ποιόσ έφτιαξε ρωτώ
Τον κόσμο αυτό με αγάπη και σοφία;
Ωχ κι εγώ στέκομαι εδώ
Γεμάτοσ θαυμασμό και απορία

Κοίτα το βράχο μεσ στησ θάλασσασ την άκρη
Αν τον ρωτούσεσ πόσα θα 'χε να σου πει
Κοίτα το κύμα πωσ τον δέρνει εδώ και χρόνια
Και όμωσ στέκεται κι ακόμα είναι εκεί

Κοίτα τα ζώα που στην άγρια ζούνε φύση
Άγρια είναι γιά να προστατευτούν
Και όμωσ άγρια τα έχουμε βαφτίσει
Γιατί σκοτώνουν όταν πρέπει να τραφούν

Ωχ ποιόσ έφτιαξε ρωτώ
Τον κόσμο αυτό με τάξη και σοφία;
Ωχ κι εγώ στέκομαι εδώ
Γεμάτοσ θαυμασμό και απορία

Κοίτα απ' τη νύχτα πωσ αργά γεννιέται η μέρα
Κοίτα τη μέρα πωσ στη νύχτα θα χαθεί
Κοίτα σιγά σιγά πωσ βγαίνουνε τ' αστέρια
Εδώ και χρόνια και πολύ πριν γεννηθείσ

Αυτόσ ο κόσμοσ είναι ομορφιά γεμάτοσ
Κι αν έχει ασχήμια η ασχήμια είμαι εγώ
Γιατί είμαι άνθρωποσ και έκανα το λάθοσ
Να θεωρώ πωσ είμαι ο πιό σημαντικόσ

Ωχ δεν έφτιαξα εγώ
Τον κόσμο αυτό με τάξη και σοφία
Ωχ κι όμωσ στέκομαι εδώ
Γεμάτοσ θαυμασμό και απορία