Την ολόχρυση την βέρα

Την ολόχρυση την βέρα
Αχ που μου χάρισεσ μια μέρα
Την βέρα σου στο χέρι μου
Αγάπη μου μεγάλη
Κι αν έφυγεσ θα τη φορώ
Ωσ την ζωή την άλλη

Αχ έφυγεσ χαρά μου
Και δε γυρίζεισ πια
Και τισ φωτογραφίεσ σου
Έχω για συντροφιά

Πεσ μου πώσ να κλείσω μάτι
Αχ πάνω στο ορφανό κρεβάτι
Με παίρνουν τα χαράματα
Και βαριαναστενάζω
Και τα δικά σου γράμματα
Αγάπη μου διαβάζω

Αχ έφυγεσ χαρά μου
Και δε γυρίζεισ πια
Και τισ φωτογραφίεσ σου
Έχω για συντροφιά

Κι αν στο σπίτι μασ θελήσεισ
Αχ κάποια μέρα να γυρίσεισ
Με τισ φωτογραφίεσ θα το βρεισ στολισμένο
Και τ’ όνομά σου θα το δεισ
Στην βέρα μου γραμμένο
Αχ αχ μεσ στην καρδιά γραμμένο

Αχ έφυγεσ χαρά μου
Και δε γυρίζεισ πια
Και τισ φωτογραφίεσ σου
Έχω για συντροφιά